Praza de Cervantes

Praza de Cervantes. Casas de Altamira (1884)

A Praza de Cervantes era coñecida no século XII como o “Foro”, por ser punto de reunión popular e o lugar onde o pregoeiro lía os acordos municipais e as ordenanzas do Arcebispo. Por esta vocación informativa, unha das súas rúas, de importante actividade comercial, denomínase “do Preguntoiro ”. Fai esquina co edificio levantado en 1682 para o antigo Concello , que ocupou o solar durante 200 anos, desde 1583 ata o seu traslado en 1787 ao Palacio de Raxoi. Hoxe é o único edificio municipal barroco que se conserva intacto en Galicia.

Unha restauración interior ha permitido identificar as antigas escribanías, o oratorio, o arquivo e as mazmorras: sábese que na praza chegaron a realizarse autos de fe en tempos da Inquisición e que nela estivo situado ata 1570 o rolo ou columna ao redor da cal se impartía xustiza e a cuxo pé se situaba o patíbulo. A columna viña de presidir execucións no Monte da Almáciga e pasou á carballeira de Santa Susana, de onde desapareceu no século XIX.

Posteriormente, ao especializarse na venda de alimentos e mercadorías, o espazo adquiriu o nome de “Praza do Campo” e categoría de mercado principal. Isto explica tamén o nome da igrexa de San Bieito do Campo , cuxas liñas neoclásicas actuais non fan pensar que a fundación se remonta ao século X.

Trasladado o mercado á Praza de Abastos a finais do século XIX, a praza adquiriu o nome definitivo de Cervantes. Un busto do escritor coroa a fonte e lémbranos que o autor de “Don Quixote” era portador de dous apelidos de orixe galega: Cervantes e Saavedra.